De novo, heterozygote, loss-of-function mutaties in SYNGAP1 veroorzaken een syndromale vorm van verstandelijke beperking

Oorspronkelijk onderzoeksartikel door M.J. Parker et al. (2015).

Lees het artikel hier.

In een eerdere studie van Hamdan e.a. (2009) werden drie de novo SYNGAP1-mutaties geïdentificeerd, die werden gekoppeld aan verstandelijke beperking (ID) en beschreven als niet-syndromaal, oftewel niet gerelateerd aan een specifiek syndroom of aandoening. Door middel van exoomsequencing van tien getroffen individuen en hun ouders konden in het recentere onderzoek van Parker et al. acht SYNGAP1-mutaties en één SYNGAP1-deletie worden geïdentificeerd bij individuen met niet vastgestelde ontwikkelingsstoornissen. De getroffen individuen, variërend van de leeftijd van 3 tot 14 jaar, vertoonden allemaal een reeks van ontwikkelingsachterstanden en verschillende gezichtskenmerken. Een meerderheid van de getroffen individuen vertoonde gedragsproblemen, zoals agressie en prikkelbaarheid, en bij zeven van de tien individuen werden ook aanvallen gerapporteerd. Hoewel de kenmerken van de individuen met een SYNGAP1 mutatie of deletie varieerden, suggereren Parker et al. dat de klinische kenmerken die werden gezien bij de getroffen individuen (zie onderstaande tabel) consistent genoeg zijn om te wijzen op de mogelijke diagnose van een syndroom veroorzaakt door SYNGAP1 mutaties. Er is echter meer klinisch onderzoek met een grotere groep SYNGAP1-patiënten nodig om te bepalen in welke mate deze genetische verandering medische, gedrags- en ontwikkelingsaspecten van het individu beïnvloedt.