NR4A2-gerelateerd syndroom

NR4A2 speelt een sleutelrol in de ontwikkeling van de hersenen.
Dit gen is vooral belangrijk in hersencellen die beweging, emotie en geheugen helpen controleren.

NR4A2-gerelateerd syndroom kan matige tot ernstige gevolgen hebben voor de ontwikkeling van communicatieve vaardigheden, sociale vaardigheden en leervaardigheden.
Omdat het NR4A2-gen belangrijk is bij de ontwikkeling van de hersenen, hebben veel mensen met NR4A2-gerelateerd syndroom:

• Taalstoornis
• Intellectuele beperking

Onze genen bevatten de instructies, of code, die onze cellen vertellen hoe ze moeten groeien, ontwikkelen en werken.
Elk kind krijgt twee kopieën van het NR4A2-gen: één kopie van de moeder, uit de eicel, en één kopie van de vader, uit het sperma.
In de meeste gevallen geven ouders exacte kopieën van het gen door aan hun kind.
Maar het proces van het kopiëren van genen is niet perfect.
Een verandering in de genetische code kan leiden tot fysieke problemen, ontwikkelingsproblemen of beide.
Soms gebeurt er een willekeurige verandering in het sperma of de eicel.
Deze verandering in de genetische code wordt een ‘de novo’, of nieuwe, verandering genoemd.
Het kind kan de eerste in de familie zijn bij wie het gen verandert.
De novo veranderingen kunnen in elk gen plaatsvinden.
We hebben allemaal een aantal de novo veranderingen, waarvan de meeste geen invloed hebben op onze gezondheid.
Maar omdat NR4A2 een sleutelrol speelt in de ontwikkeling, kunnen de novo veranderingen in dit gen een belangrijk effect hebben.
Onderzoek toont aan dat NR4A2-gerelateerd syndroom vaak het gevolg is van een de novo verandering in NR4A2.
Bij veel ouders die hun genen hebben laten testen, is de NR4A2-genverandering niet gevonden bij hun kind dat het syndroom heeft.
In sommige gevallen treedt NR4A2-gerelateerd syndroom op omdat de genverandering van een ouder is doorgegeven.
Dit wordt dominante overerving genoemd.

Geen enkele ouder veroorzaakt het NR4A2-gerelateerde syndroom van hun kind.
We weten dit omdat geen enkele ouder controle heeft over de genveranderingen die ze wel of niet doorgeven aan hun kinderen.
Houd er rekening mee dat niets wat een ouder doet voor of tijdens de zwangerschap dit veroorzaakt.
De genverandering vindt vanzelf plaats en kan niet worden voorspeld of tegengehouden.

Elk gezin is anders. Een geneticus of genetisch consulent kan je advies geven over de kans dat dit in jouw familie weer gebeurt.

Het risico om nog een kind te krijgen met NR4A2-gerelateerd syndroom hangt af van de genen van beide biologische ouders.

• Als geen van beide biologische ouders dezelfde genverandering heeft die bij hun kind is gevonden, is de kans op nog een kind met het syndroom gemiddeld 1 procent.
  Deze kans van 1 procent is hoger dan de kans van de algemene bevolking.
  De verhoogde kans komt door de zeer onwaarschijnlijke kans dat meer eicellen van de moeder of zaadcellen van de vader dezelfde verandering in het gen dragen.
• Als één van de biologische ouders dezelfde genverandering heeft die bij hun kind is gevonden, is de kans op nog een kind met het syndroom 50 procent.

Voor een symptoomvrije broer of zus van iemand die NR4A2-gerelateerd syndroom heeft, hangt het risico op het krijgen van een kind met het syndroom af van de genen van de symptoomvrije broer of zus en de genen van hun ouders.

• Als geen van beide ouders dezelfde genverandering heeft die bij hun kind met het syndroom is gevonden, heeft de broer of zus zonder symptomen een kans van bijna 0 procent op een kind met NR4A2-gerelateerd syndroom.
• Als één van de biologische ouders dezelfde genverandering heeft als hun kind met het syndroom, heeft de broer of zus zonder symptomen een kleine kans om ook dezelfde genverandering te hebben.
  Als de symptoomvrije broer of zus dezelfde genverandering heeft als hun broer of zus die het syndroom heeft, is de kans dat de symptoomvrije broer of zus een kind krijgt dat NR4A2-gerelateerd syndroom heeft 50 procent.

Voor iemand die NR4A2-gerelateerd syndroom heeft, is het risico op het krijgen van een kind met het syndroom ongeveer 50 procent.

Wetenschappers en artsen zijn nog maar net begonnen met het bestuderen van NR4A2-gerelateerd syndroom.
Op dit moment zijn er nog geen medicijnen om het syndroom te behandelen.
Een genetische diagnose kan mensen helpen beslissen over de beste manier om de aandoening te volgen en therapieën te beheren.
Artsen kunnen mensen doorverwijzen naar specialisten voor:

• Lichamelijk onderzoek en hersenonderzoek.
• Consulten genetica.
• Studies naar ontwikkeling en gedrag.
• Andere kwesties, indien nodig.

Een ontwikkelingspediater, neuroloog of psycholoog kan de vooruitgang in de loop van de tijd volgen en kan helpen:

• De juiste therapieën voorstellen.
  Dit kan fysiotherapie, ergotherapie, logopedie of gedragstherapie zijn.
• Individuele onderwijsplannen (IEP’s) begeleiden.

Specialisten adviseren om zo vroeg mogelijk te beginnen met therapieën voor NR4A2-gerelateerd syndroom, idealiter voordat een kind naar school gaat.
Raadpleeg een neuroloog als er aanvallen optreden.
Er zijn veel soorten aanvallen en niet alle soorten zijn gemakkelijk te herkennen.
Voor meer informatie kunt u bronnen raadplegen zoals de website van de Epilepsy Foundation: www.epilepsy.com/learn/types-seizures.

De inhoud van deze gids is afkomstig van gepubliceerde onderzoeken over NR4A2-gerelateerd syndroom.
Hieronder vindt u details over elk onderzoek en links naar samenvattingen.

• Reuter MS. et al.
  American Journal of Medical Genetics Part A, 173, 2231-2234, (2017).
  Haploinsufficiëntie van NR4A2 is geassocieerd met een neurologisch fenotype met prominente taalstoornissen – www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28544326
• Lévy J. et al.
  Clinical Genetics, 94, 264-268, (2018).
  NR4A2 haploinsufficiëntie is geassocieerd met verstandelijke beperking en autismespectrumstoornis – www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29770430