NLGN3-gerelateerd syndroom
NLGN3-gerelateerd syndroom wordt ook wel autisme gevoeligheid, X-gebonden 1. Voor deze webpagina gebruiken we de naam NLGN3-gerelateerd syndroom om het brede scala aan varianten te omvatten die zijn waargenomen bij de mensen die zijn geïdentificeerd.
Wat is NLGN3-gerelateerd syndroom?
NLGN3-gerelateerd syndroom komt meestal voor bij veranderingen in het NLGN3-gen. Deze veranderingen kunnen ervoor zorgen dat het gen niet werkt zoals het zou moeten.
Het NLGN3-gen bevindt zich op het X-chromosoom, een van de geslachtschromosomen, en mannen hebben de aandoening meestal. Slechts 1 op de 4 mensen met de aandoening is vrouw.
Sleutelrol
Het NLGN3-gen speelt een belangrijke rol in de interacties tussen hersencellen.
Symptomen
Omdat het NLGN3-gen belangrijk is voor de hersenen, kunnen sommige mensen dit hebben:
- Ontwikkelingsachterstand
- Intellectuele beperking
- Autisme
- Aanvallen
- Schizofrenie
Wat veroorzaakt NLGN3-gerelateerd syndroom?
NLGN3-gerelateerd syndroom is een genetische aandoening, wat betekent dat het wordt veroorzaakt door varianten in genen. Onze genen bevatten de instructies, of code, die onze cellen vertellen hoe ze moeten groeien, ontwikkelen en werken. Genen zijn gerangschikt in structuren in onze cellen die chromosomen worden genoemd. Chromosomen en genen komen meestal in paren, met één kopie van de moeder, van de eicel, en één kopie van de vader, van het sperma.
We hebben elk 23 paar chromosomen. Eén paar, de X- en Y-chromosomen, verschilt tussen biologische mannen en biologische vrouwen. Biologische vrouwen hebben twee kopieën van het X-chromosoom en alle genen daarvan, één geërfd van hun moeder en één geërfd van hun vader. Biologische mannen hebben één kopie van het X-chromosoom en al zijn genen, geërfd van hun moeder, en één kopie van het Y-chromosoom en zijn genengeërfd van hun vader.
In de meeste gevallen geven ouders exacte kopieën van het gen door aan hun kind. Maar het proces van het maken van sperma en eicellen is niet perfect. Een variant in de genetische code kan leiden tot fysieke problemen, ontwikkelingsproblemen of beide.
De NLGN3 gen ligt op het X-chromosoom, dus varianten in dit gen kunnen biologische mannen en biologische vrouwen op verschillende manieren beïnvloeden. Biologische mannen met varianten in dit gen hebben waarschijnlijk NLGN3 -gerelateerd syndroom.
Biologische vrouwen met varianten in dit gen kunnen wel of geen symptomen van NLGN3 hebben.-gerelateerd syndroom. Biologische vrouwen met één werkende kopie van het gen en één niet-werkende kopie worden beschouwd als “draagsters”. Zelfs als een biologische vrouw geen tekenen of symptomen van het syndroom heeft, kan ze het doorgeven aan haar kinderen.
X-gebonden dominante aandoeningen
NLGN3-gerelateerd syndroom kan het gevolg zijn van een spontane variant in de NLGN3 gen in het sperma of de eicel tijdens de ontwikkeling. Wanneer een gloednieuwe genetische variant in de genetische code ontstaat, wordt dit een ‘de novo’ genetische variant genoemd. Het kind kan de eerste in de familie zijn die de genvariant heeft.
De novo varianten kunnen in elk gen voorkomen. We hebben allemaal een aantal de novo varianten, waarvan de meeste geen invloed hebben op onze gezondheid. Maar omdat NLGN3 een sleutelrol speelt in de ontwikkeling, kunnen de novo varianten in dit gen een betekenisvol effect hebben.
X-Linked Dominant Genetic Syndrome
Wat veroorzaakt NLGN3-gerelateerd syndroom?
X-gebonden recessieve aandoeningen
Onderzoek toont aan dat het NLGN3-gerelateerd syndroom het gevolg kan zijn van een erfelijke variant in NLGN3. Dit betekent dat NLGN3-gerelateerd syndroom ontstaat doordat de genetische variant is doorgegeven door een biologische vrouwelijke ouder. Biologische vrouwen die drager zijn van het NLGN3 variant hebben meestal geen symptomen, maar soms wel.
X-Linked Recessive Genetic Syndrome
Waarom heeft mijn kind een verandering in het NLGN3-gen?
Geen enkele ouder veroorzaakt het NLGN3-gerelateerde syndroom van hun kind. We weten dit omdat geen enkele ouder controle heeft over de genveranderingen die ze wel of niet doorgeven aan hun kinderen. Houd er rekening mee dat niets wat een ouder doet voor of tijdens de zwangerschap dit veroorzaakt. De genverandering vindt op zichzelf plaats en kan niet voorspeld of gestopt worden.
Wat is de kans dat andere familieleden van toekomstige kinderen NLGN3-gerelateerd syndroom hebben?
Elk gezin is anders. Een geneticus of genetisch consulent kan je advies geven over de kans dat dit in jouw familie weer gebeurt.
Het risico om nog een kind te krijgen met NLGN3-gerelateerd syndroom is afhankelijk van de genen van beide biologische ouders.
- Biologische vrouwen die een variant in het NLGN3 gen hebben en zwanger zijn van een dochter hebben een 50 procent kans om dezelfde genetische variant door te geven en een 50 procent kans om de werkende kopie van het gen door te geven.
- Als ze zwanger zijn van een zoon, heeft het kind een 50 procent kans om de genetische variant en het syndroom te erven.
Voor een symptoomvrije broer of zus van iemand die NLGN3-gerelateerd syndroom is het risico van de broer of zus op een kind met NLGN3-gerelateerd syndroom afhankelijk van de genen van de broer of zus en de genen van hun ouders.gerelateerd syndroom hangt af van de genen van de broer of zus en de genen van hun ouders.
- Als geen van beide ouders dezelfde genetische variant heeft die NLGN3-gerelateerd syndroom heeft, heeft de symptoomvrije broer of zus een bijna 0 procent kans op een kind dat het NLGN3-gerelateerd syndroom zou erven.
- Als de biologische moeder dezelfde genetische variant heeft die NLGN3-gerelateerd syndroom heeft en de symptoomvrije dochter heeft de variant, dan is de kans dat de symptoomvrije dochter een zoon krijgt die NLGN3-gerelateerd syndroom heeft is 50 procent.
Voor iemand die NLGN3-gerelateerd syndroom heeft, is het risico op het krijgen van een kind met het syndroom ongeveer 50 procent.
Hoeveel mensen hebben NLGN3-gerelateerd syndroom?
Vanaf 2025 zijn er wereldwijd minstens 38 mensen met het NLGN3-gerelateerd syndroom beschreven in medisch onderzoek.
Zien mensen met NLGN3-gerelateerd syndroom er anders uit?
Mensen met NLGN3-gerelateerd syndroom zien er niet anders uit.
Hoe wordt NLGN3-gerelateerd syndroom behandeld?
Wetenschappers en artsen zijn nog maar net begonnen met het bestuderen van het NLGN3-gerelateerde syndroom. Op dit moment zijn er nog geen medicijnen om het syndroom te behandelen. Een genetische diagnose kan mensen helpen beslissen over de beste manier om de aandoening te volgen en therapieën te beheren. Artsen kunnen mensen doorverwijzen naar specialisten voor:
- Lichamelijk onderzoek en hersenonderzoek
- Consulten genetica
- Ontwikkeling en gedragsstudies
- Andere zaken, indien nodig
Een ontwikkelingspediater, neuroloog of psycholoog kan de vooruitgang in de loop van de tijd volgen en kan helpen:
- De juiste therapieën voorstellen. Dit kan fysiotherapie, ergotherapie, logopedie of gedragstherapie zijn.
- Individuele onderwijsplannen (IEP’s) begeleiden.
Specialisten adviseren dat therapieën voor NLGN3-gerelateerd syndroom zo vroeg mogelijk moeten beginnen, idealiter voordat een kind naar school gaat.
Raadpleeg een neuroloog als je aanvallen krijgt. Er zijn veel soorten aanvallen en niet alle soorten zijn gemakkelijk te herkennen. Voor meer informatie kun je bronnen raadplegen zoals de website van de Epilepsy Foundation: epilepsy.com/…t-is-epilepsie/seizure-types
Dit gedeelte bevat een samenvatting van informatie uit belangrijke gepubliceerde artikelen. Het benadrukt hoeveel mensen verschillende symptomen hebben. Raadpleeg het gedeelte Bronnen en referenties van deze gids voor meer informatie over de artikelen.
Gedrags- en ontwikkelingsstoornissen in verband met NLGN3-gerelateerd syndroom
Leren
Mensen met NLGN3-gerelateerd syndroom hadden een ontwikkelingsachterstand of verstandelijke beperking.
- 34 van de 34 mensen hadden ontwikkelingsachterstand of verstandelijke beperking (100 procent)
Gedrag
Mensen met NLGN3-gerelateerd syndroom hadden gedragsproblemen, zoals kenmerken van autisme, angst of slaapproblemen.
- 34 van de 36 mensen hadden kenmerken van autisme (94 procent)
Hersenen
Sommige mensen met NLGN3-gerelateerd syndroom hadden neurologische medische problemen, waaronder toevallen.
Medische en lichamelijke problemen in verband met NLGN3-gerelateerd syndroom
Hoewel er veel mensen zijn gerapporteerd in medisch onderzoek, bevatten de meeste onderzoeken niet veel medische details.
Waar kan ik ondersteuning en hulpmiddelen vinden?
Simons Zoeklicht
Simons Searchlight is een online internationaal onderzoeksprogramma dat bouwt aan een steeds groeiende natuurlijke historie database, biorepository en resource netwerk van meer dan 175 zeldzame genetische neurologische ontwikkelingsstoornissen. Door lid te worden van hun community en je ervaringen te delen, draag je bij aan een groeiende database die door wetenschappers wereldwijd wordt gebruikt om jouw genetische aandoening beter te begrijpen. Door middel van online enquêtes en optionele bloedmonsters verzamelen ze waardevolle informatie om levens te verbeteren en wetenschappelijke vooruitgang te stimuleren. Families zoals die van jullie zijn de sleutel tot zinvolle vooruitgang. Om je aan te melden voor Simons Searchlight, ga je naar de website van Simons Searchlight op www.simonssearchlight.org en klik je op “Join Us”.
- Meer informatie over Simons Zoeklicht : www.simonssearchlight.org/frequently-asked-questions
- Simons Zoeklicht webpagina met meer informatie over NLGN3: www.simonssearchlight.org/research/what-we-study/nlgn4x
- Simons Zoeklicht Facebook groep: https://www.facebook.com/groups/nlgn3
Bronnen en referenties
- Jamain, S., Quach, H., Betancur, C., Råstam, M., Colineaux, C., Gillberg, I. C., Soderstrom, H., Giros, B., Leboyer, M., … & Bourgeron, T. (2003). Mutaties van de X-gebonden genen die coderen voor neuroligines NLGN3 en NLGN4 zijn geassocieerd met autisme. Natuur Genetica, 34(1), 27-29. doi:10.1038/ng1136
- Hegde, R., Hegde, S., Kulkarni, S. S., Pandurangi, A., Gai, P. B., & Das, K. K. (2021). Genetische analyse van het postsynaptische transmembraan X-gebonden neuroligin 3-gen in autisme. Genomica & Informatica, 19(4), e44. doi:10.5808/gi.21029
- Lehr, A. W., McDaniel, K. F., & Roche, K. W. (2024). Analyses van menselijke genetische gegevens om klinisch relevante domeinen van neuroligines te identificeren. Genen (Bazel), 15(12), 1601. doi:10.3390/genes15121601
- Oleari, R., Lettieri, A., Manzini, S., Paganoni, A., André, V., Grazioli, P., Busnelli, M., Duminuco, P., Vitobello, A., … & Cariboni, A. (2023). Autisme-gebonden NLGN3 is een belangrijke regulator van gonadotropine-releasing hormoon deficiëntie. Ziektemodellen en -mechanismen, 16(3). doi:10.1242/dmm.049996
- Quartier, A., Courraud, J., Thi Ha, T., McGillivray, G., Isidor, B., Rose, K., Drouot, N., Savidan, M. A., Feger, C., … & Piton, A. (2019). Nieuwe mutaties in NLGN3 die autismespectrumstoornis en cognitieve stoornissen veroorzaken. Menselijke mutatie, 40(11), 2021-2032. doi:10.1002/humu.23836
- Xu, X., Xiong, Z., Zhang, L., Liu, Y., Lu, L., Peng, Y., Guo, H., Zhao, J., Xia, K., & Hu, Z. (2014). Variatieanalyse van NLGN3- en NLGN4X-gen in Chinese autismepatiënten. Moleculaire Biologie, 41(6), 4133-4140. doi:10.1007/s11033-014-3284-5